караку́рт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караку́рт караку́рты
Р. караку́рта караку́ртаў
Д. караку́рту караку́ртам
В. караку́рта караку́ртаў
Т. караку́ртам караку́ртамі
М. караку́рце караку́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)