кара́куля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кара́куля кара́кулі
Р. кара́кулі кара́куляў
Д. кара́кулі кара́кулям
В. кара́кулю кара́кулі
Т. кара́куляй
кара́куляю		 кара́кулямі
М. кара́кулі кара́кулях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)