кара́куля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кара́куля | кара́кулі | |
| кара́кулі | кара́куляў | |
| кара́кулі | кара́кулям | |
| кара́кулю | кара́кулі | |
| кара́куляй кара́куляю |
кара́кулямі | |
| кара́кулі | кара́кулях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)