кара́кулевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́кулевы кара́кулевая кара́кулевае кара́кулевыя
Р. кара́кулевага кара́кулевай
кара́кулевае
кара́кулевага кара́кулевых
Д. кара́кулеваму кара́кулевай кара́кулеваму кара́кулевым
В. кара́кулевы (неадуш.)
кара́кулевага (адуш.)
кара́кулевую кара́кулевае кара́кулевыя (неадуш.)
кара́кулевых (адуш.)
Т. кара́кулевым кара́кулевай
кара́кулеваю
кара́кулевым кара́кулевымі
М. кара́кулевым кара́кулевай кара́кулевым кара́кулевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)