караго́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караго́дніца караго́дніцы
Р. караго́дніцы караго́дніц
Д. караго́дніцы караго́дніцам
В. караго́дніцу караго́дніц
Т. караго́дніцай
караго́дніцаю		 караго́дніцамі
М. караго́дніцы караго́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)