каравя́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каравя́чы каравя́чая каравя́чае каравя́чыя
Р. каравя́чага каравя́чай
каравя́чае		 каравя́чага каравя́чых
Д. каравя́чаму каравя́чай каравя́чаму каравя́чым
В. каравя́чы (неадуш.)
каравя́чага (адуш.)		 каравя́чую каравя́чае каравя́чыя (неадуш.)
каравя́чых (адуш.)
Т. каравя́чым каравя́чай
каравя́чаю		 каравя́чым каравя́чымі
М. каравя́чым каравя́чай каравя́чым каравя́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)