караву́ліць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. караву́лю караву́лім
2-я ас. караву́ліш караву́ліце
3-я ас. караву́ліць караву́ляць
Прошлы час
м. караву́ліў караву́лілі
ж. караву́ліла
н. караву́ліла
Загадны лад
2-я ас. караву́ль караву́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час караву́лячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)