караву́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караву́льшчыца караву́льшчыцы
Р. караву́льшчыцы караву́льшчыц
Д. караву́льшчыцы караву́льшчыцам
В. караву́льшчыцу караву́льшчыц
Т. караву́льшчыцай
караву́льшчыцаю		 караву́льшчыцамі
М. караву́льшчыцы караву́льшчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)