караву́льны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. караву́льны караву́льныя
Р. караву́льнага караву́льных
Д. караву́льнаму караву́льным
В. караву́льнага караву́льных
Т. караву́льным караву́льнымі
М. караву́льным караву́льных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)