караву́льная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. караву́льная караву́льныя
Р. караву́льнай караву́льных
Д. караву́льнай караву́льным
В. караву́льную караву́льныя (неадуш.)
Т. караву́льнай
караву́льнаю		 караву́льнымі
М. караву́льнай караву́льных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)