караву́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. караву́лка караву́лкі
Р. караву́лкі караву́лак
Д. караву́лцы караву́лкам
В. караву́лку караву́лкі
Т. караву́лкай
караву́лкаю		 караву́лкамі
М. караву́лцы караву́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)