кара́вачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кара́вачнік | кара́вачнікі | |
| кара́вачніка | кара́вачнікаў | |
| кара́вачніку | кара́вачнікам | |
| кара́вачніка | кара́вачнікаў | |
| кара́вачнікам | кара́вачнікамі | |
| кара́вачніку | кара́вачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)