кара́вачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кара́вачнік кара́вачнікі
Р. кара́вачніка кара́вачнікаў
Д. кара́вачніку кара́вачнікам
В. кара́вачніка кара́вачнікаў
Т. кара́вачнікам кара́вачнікамі
М. кара́вачніку кара́вачніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)