карабіне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабіне́р | карабіне́ры | |
| карабіне́ра | карабіне́раў | |
| карабіне́ру | карабіне́рам | |
| карабіне́ра | карабіне́раў | |
| карабіне́рам | карабіне́рамі | |
| карабіне́ру | карабіне́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)