караблекрушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караблекрушэ́нне караблекрушэ́нні
Р. караблекрушэ́ння караблекрушэ́нняў
Д. караблекрушэ́нню караблекрушэ́нням
В. караблекрушэ́нне караблекрушэ́нні
Т. караблекрушэ́ннем караблекрушэ́ннямі
М. караблекрушэ́нні караблекрушэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)