караблебудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. караблебудаўні́к караблебудаўнікі́
Р. караблебудаўніка́ караблебудаўніко́ў
Д. караблебудаўніку́ караблебудаўніка́м
В. караблебудаўніка́ караблебудаўніко́ў
Т. караблебудаўніко́м караблебудаўніка́мі
М. караблебудаўніку́ караблебудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)