караблебудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
караблебудава́нне | |
караблебудава́ння | |
караблебудава́нню | |
караблебудава́нне | |
караблебудава́ннем | |
караблебудава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)