кара́бканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кара́бканне
Р. кара́бкання
Д. кара́бканню
В. кара́бканне
Т. кара́бканнем
М. кара́бканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)