кара́бканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кара́бканне | |
| кара́бкання | |
| кара́бканню | |
| кара́бканне | |
| кара́бканнем | |
| кара́бканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кара́бканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кара́бканне | |
| кара́бкання | |
| кара́бканню | |
| кара́бканне | |
| кара́бканнем | |
| кара́бканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)