карабе́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́льшчык карабе́льшчыкі
Р. карабе́льшчыка карабе́льшчыкаў
Д. карабе́льшчыку карабе́льшчыкам
В. карабе́льшчыка карабе́льшчыкаў
Т. карабе́льшчыкам карабе́льшчыкамі
М. карабе́льшчыку карабе́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)