ка́пер

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́пер ка́перы
Р. ка́пера ка́пераў
Д. ка́перу ка́перам
В. ка́пера ка́пераў
Т. ка́перам ка́перамі
М. ка́перу ка́перах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)