кан’югава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
кан’югава́ны | кан’югава́ная | кан’югава́нае | кан’югава́ныя | |
кан’югава́нага | кан’югава́най кан’югава́нае |
кан’югава́нага | кан’югава́ных | |
кан’югава́наму | кан’югава́най | кан’югава́наму | кан’югава́ным | |
кан’югава́ны ( кан’югава́нага ( |
кан’югава́ную | кан’югава́нае | кан’югава́ныя ( кан’югава́ных ( |
|
кан’югава́ным | кан’югава́най кан’югава́наю |
кан’югава́ным | кан’югава́нымі | |
кан’югава́ным | кан’югава́най | кан’югава́ным | кан’югава́ных |
Кароткая форма: кан’югавана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)