кан’югава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кан’югава́ны кан’югава́ная кан’югава́нае кан’югава́ныя
Р. кан’югава́нага кан’югава́най
кан’югава́нае
кан’югава́нага кан’югава́ных
Д. кан’югава́наму кан’югава́най кан’югава́наму кан’югава́ным
В. кан’югава́ны (неадуш.)
кан’югава́нага (адуш.)
кан’югава́ную кан’югава́нае кан’югава́ныя (неадуш.)
кан’югава́ных (адуш.)
Т. кан’югава́ным кан’югава́най
кан’югава́наю
кан’югава́ным кан’югава́нымі
М. кан’югава́ным кан’югава́най кан’югава́ным кан’югава́ных

Кароткая форма: кан’югавана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)