каняма́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| каняма́тка | каняма́ткі | |
| каняма́ткі | каняма́так | |
| каняма́тцы | каняма́ткам | |
| каняма́тку | каняма́так | |
| каняма́ткай каняма́ткаю |
каняма́ткамі | |
| каняма́тцы | каняма́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)