ка́ня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ня ка́ні
Р. ка́ні ка́няў
Д. ка́ні ка́ням
В. ка́ню ка́ні
Т. ка́няй
ка́няю		 ка́нямі
М. ка́ні ка́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)