канюшы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канюшы́нны канюшы́нная канюшы́ннае канюшы́нныя
Р. канюшы́ннага канюшы́ннай
канюшы́ннае		 канюшы́ннага канюшы́нных
Д. канюшы́ннаму канюшы́ннай канюшы́ннаму канюшы́нным
В. канюшы́нны (неадуш.)
канюшы́ннага (адуш.)		 канюшы́нную канюшы́ннае канюшы́нныя (неадуш.)
канюшы́нных (адуш.)
Т. канюшы́нным канюшы́ннай
канюшы́ннаю		 канюшы́нным канюшы́ннымі
М. канюшы́нным канюшы́ннай канюшы́нным канюшы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)