канюшы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. канюшы́нка
Р. канюшы́нкі
Д. канюшы́нцы
В. канюшы́нку
Т. канюшы́нкай
канюшы́нкаю
М. канюшы́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)