канюшынацё́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канюшынацё́рка канюшынацё́ркі
Р. канюшынацё́ркі канюшынацё́рак
Д. канюшынацё́рцы канюшынацё́ркам
В. канюшынацё́рку канюшынацё́ркі
Т. канюшынацё́ркай
канюшынацё́ркаю		 канюшынацё́ркамі
М. канюшынацё́рцы канюшынацё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)