канюшынасе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
канюшынасе́янне | |
канюшынасе́яння | |
канюшынасе́янню | |
канюшынасе́янне | |
канюшынасе́яннем | |
канюшынасе́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)