каньё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каньё́нны каньё́нная каньё́ннае каньё́нныя
Р. каньё́ннага каньё́ннай
каньё́ннае
каньё́ннага каньё́нных
Д. каньё́ннаму каньё́ннай каньё́ннаму каньё́нным
В. каньё́нны (неадуш.)
каньё́ннага (адуш.)
каньё́нную каньё́ннае каньё́нныя (неадуш.)
каньё́нных (адуш.)
Т. каньё́нным каньё́ннай
каньё́ннаю
каньё́нным каньё́ннымі
М. каньё́нным каньё́ннай каньё́нным каньё́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)