ка́ньканніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ньканніца ка́ньканніцы
Р. ка́ньканніцы ка́ньканніц
Д. ка́ньканніцы ка́ньканніцам
В. ка́ньканніцу ка́ньканніц
Т. ка́ньканніцай
ка́ньканніцаю		 ка́ньканніцамі
М. ка́ньканніцы ка́ньканніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)