ка́ньканнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́ньканнік ка́ньканнікі
Р. ка́ньканніка ка́ньканнікаў
Д. ка́ньканніку ка́ньканнікам
В. ка́ньканніка ка́ньканнікаў
Т. ка́ньканнікам ка́ньканнікамі
М. ка́ньканніку ка́ньканніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)