ка́ньканнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ка́ньканнік | ка́ньканнікі | |
| ка́ньканніка | ка́ньканнікаў | |
| ка́ньканніку | ка́ньканнікам | |
| ка́ньканніка | ка́ньканнікаў | |
| ка́ньканнікам | ка́ньканнікамі | |
| ка́ньканніку | ка́ньканніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)