канькабе́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канькабе́жка канькабе́жкі
Р. канькабе́жкі канькабе́жак
Д. канькабе́жцы канькабе́жкам
В. канькабе́жку канькабе́жак
Т. канькабе́жкай
канькабе́жкаю
канькабе́жкамі
М. канькабе́жцы канькабе́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)