канькабе́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
канькабе́жка | канькабе́жкі | |
канькабе́жкі | канькабе́жак | |
канькабе́жцы | канькабе́жкам | |
канькабе́жку | канькабе́жак | |
канькабе́жкай канькабе́жкаю |
канькабе́жкамі | |
канькабе́жцы | канькабе́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)