канфігурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| канфігурава́нне | канфігурава́нні | |
| канфігурава́ння | канфігурава́нняў | |
| канфігурава́нню | канфігурава́нням | |
| канфігурава́нне | канфігурава́нні | |
| канфігурава́ннем | канфігурава́ннямі | |
| канфігурава́нні | канфігурава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)