канферава́ць

‘выступаць у якасці канферансье (напр., канфераваць канцэрт і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канферу́ю канферу́ем
2-я ас. канферу́еш канферу́еце
3-я ас. канферу́е канферу́юць
Прошлы час
м. канферава́ў канферава́лі
ж. канферава́ла
н. канферава́ла
Загадны лад
2-я ас. канферу́й канферу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канферу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)