канфекцыё́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канфекцыё́н | канфекцыё́ны | |
| канфекцыё́на | канфекцыё́наў | |
| канфекцыё́ну | канфекцыё́нам | |
| канфекцыё́н | канфекцыё́ны | |
| канфекцыё́нам | канфекцыё́намі | |
| канфекцыё́не | канфекцыё́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)