канфа́рыць

‘рабіць увагнутасці на метале (канфарыць што-небудзь і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канфа́ру канфа́рым
2-я ас. канфа́рыш канфа́рыце
3-я ас. канфа́рыць канфа́раць
Прошлы час
м. канфа́рыў канфа́рылі
ж. канфа́рыла
н. канфа́рыла
Загадны лад
2-я ас. канфа́р канфа́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канфа́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)