канурба́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| канурба́цыя | канурба́цыі | |
| канурба́цыі | канурба́цый | |
| канурба́цыі | канурба́цыям | |
| канурба́цыю | канурба́цыі | |
| канурба́цыяй канурба́цыяю |
канурба́цыямі | |
| канурба́цыі | канурба́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)