кану́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кану́н кану́ны
Р. кану́на кану́наў
Д. кану́ну кану́нам
В. кану́н кану́ны
Т. кану́нам кану́намі
М. кану́не кану́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)