кантыле́нны
прыметнік, адносны
| кантыле́нны | кантыле́нная | кантыле́ннае | кантыле́нныя | |
| кантыле́ннага | кантыле́ннай кантыле́ннае |
кантыле́ннага | кантыле́нных | |
| кантыле́ннаму | кантыле́ннай | кантыле́ннаму | кантыле́нным | |
| кантыле́нны ( кантыле́ннага ( |
кантыле́нную | кантыле́ннае | кантыле́нныя ( кантыле́нных ( |
|
| кантыле́нным | кантыле́ннай кантыле́ннаю |
кантыле́нным | кантыле́ннымі | |
| кантыле́нным | кантыле́ннай | кантыле́нным | кантыле́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)