кантыле́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кантыле́на | кантыле́ны | |
| кантыле́ны | кантыле́н | |
| кантыле́не | кантыле́нам | |
| кантыле́ну | кантыле́ны | |
| кантыле́най кантыле́наю |
кантыле́намі | |
| кантыле́не | кантыле́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)