канту́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. канту́жу канту́зім
2-я ас. канту́зіш канту́зіце
3-я ас. канту́зіць канту́зяць
Прошлы час
м. канту́зіў канту́зілі
ж. канту́зіла
н. канту́зіла
Дзеепрыслоўе
прош. час канту́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)