кантрацэпты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантрацэпты́ўны кантрацэпты́ўная кантрацэпты́ўнае кантрацэпты́ўныя
Р. кантрацэпты́ўнага кантрацэпты́ўнай
кантрацэпты́ўнае		 кантрацэпты́ўнага кантрацэпты́ўных
Д. кантрацэпты́ўнаму кантрацэпты́ўнай кантрацэпты́ўнаму кантрацэпты́ўным
В. кантрацэпты́ўны (неадуш.)
кантрацэпты́ўнага (адуш.)		 кантрацэпты́ўную кантрацэпты́ўнае кантрацэпты́ўныя (неадуш.)
кантрацэпты́ўных (адуш.)
Т. кантрацэпты́ўным кантрацэпты́ўнай
кантрацэпты́ўнаю		 кантрацэпты́ўным кантрацэпты́ўнымі
М. кантрацэпты́ўным кантрацэпты́ўнай кантрацэпты́ўным кантрацэпты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)