кантра́кцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кантра́кцік | кантра́кцікі | |
| кантра́кціка | кантра́кцікаў | |
| кантра́кціку | кантра́кцікам | |
| кантра́кцік | кантра́кцікі | |
| кантра́кцікам | кантра́кцікамі | |
| кантра́кціку | кантра́кціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)