кантава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канту́ю канту́ем
2-я ас. канту́еш канту́еце
3-я ас. канту́е канту́юць
Прошлы час
м. кантава́ў кантава́лі
ж. кантава́ла
н. кантава́ла
Загадны лад
2-я ас. канту́й канту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)