кансістэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кансістэ́нтны кансістэ́нтная кансістэ́нтнае кансістэ́нтныя
Р. кансістэ́нтнага кансістэ́нтнай
кансістэ́нтнае		 кансістэ́нтнага кансістэ́нтных
Д. кансістэ́нтнаму кансістэ́нтнай кансістэ́нтнаму кансістэ́нтным
В. кансістэ́нтны (неадуш.)
кансістэ́нтнага (адуш.)		 кансістэ́нтную кансістэ́нтнае кансістэ́нтныя (неадуш.)
кансістэ́нтных (адуш.)
Т. кансістэ́нтным кансістэ́нтнай
кансістэ́нтнаю		 кансістэ́нтным кансістэ́нтнымі
М. кансістэ́нтным кансістэ́нтнай кансістэ́нтным кансістэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)