кано́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кано́ннік кано́ннікі
Р. кано́нніка кано́ннікаў
Д. кано́нніку кано́ннікам
В. кано́ннік кано́ннікі
Т. кано́ннікам кано́ннікамі
М. кано́нніку кано́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)