ка́нна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ка́нна
Р. ка́нны
Д. ка́нне
В. ка́нну
Т. ка́ннай
ка́ннаю
М. ка́нне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)