канкрэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкрэтызава́ны канкрэтызава́ная канкрэтызава́нае канкрэтызава́ныя
Р. канкрэтызава́нага канкрэтызава́най
канкрэтызава́нае		 канкрэтызава́нага канкрэтызава́ных
Д. канкрэтызава́наму канкрэтызава́най канкрэтызава́наму канкрэтызава́ным
В. канкрэтызава́ны (неадуш.)
канкрэтызава́нага (адуш.)		 канкрэтызава́ную канкрэтызава́нае канкрэтызава́ныя (неадуш.)
канкрэтызава́ных (адуш.)
Т. канкрэтызава́ным канкрэтызава́най
канкрэтызава́наю		 канкрэтызава́ным канкрэтызава́нымі
М. канкрэтызава́ным канкрэтызава́най канкрэтызава́ным канкрэтызава́ных

Кароткая форма: канкрэтызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)