канкрэ́тна-дыялекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкрэ́тна-дыялекты́чны канкрэ́тна-дыялекты́чная канкрэ́тна-дыялекты́чнае канкрэ́тна-дыялекты́чныя
Р. канкрэ́тна-дыялекты́чнага канкрэ́тна-дыялекты́чнай
канкрэ́тна-дыялекты́чнае		 канкрэ́тна-дыялекты́чнага канкрэ́тна-дыялекты́чных
Д. канкрэ́тна-дыялекты́чнаму канкрэ́тна-дыялекты́чнай канкрэ́тна-дыялекты́чнаму канкрэ́тна-дыялекты́чным
В. канкрэ́тна-дыялекты́чны (неадуш.)
канкрэ́тна-дыялекты́чнага (адуш.)		 канкрэ́тна-дыялекты́чную канкрэ́тна-дыялекты́чнае канкрэ́тна-дыялекты́чныя (неадуш.)
канкрэ́тна-дыялекты́чных (адуш.)
Т. канкрэ́тна-дыялекты́чным канкрэ́тна-дыялекты́чнай
канкрэ́тна-дыялекты́чнаю		 канкрэ́тна-дыялекты́чным канкрэ́тна-дыялекты́чнымі
М. канкрэ́тна-дыялекты́чным канкрэ́тна-дыялекты́чнай канкрэ́тна-дыялекты́чным канкрэ́тна-дыялекты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)