канкрэме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канкрэме́нт | канкрэме́нты | |
канкрэме́нта | канкрэме́нтаў | |
канкрэме́нту | канкрэме́нтам | |
канкрэме́нт | канкрэме́нты | |
канкрэме́нтам | канкрэме́нтамі | |
канкрэме́нце | канкрэме́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)