канкрыні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канкрыні́т | канкрыні́ты | |
| канкрыні́ту | канкрыні́таў | |
| канкрыні́ту | канкрыні́там | |
| канкрыні́т | канкрыні́ты | |
| канкрыні́там | канкрыні́тамі | |
| канкрыні́це | канкрыні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)