канклюдэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канклюдэ́нтны канклюдэ́нтная канклюдэ́нтнае канклюдэ́нтныя
Р. канклюдэ́нтнага канклюдэ́нтнай
канклюдэ́нтнае		 канклюдэ́нтнага канклюдэ́нтных
Д. канклюдэ́нтнаму канклюдэ́нтнай канклюдэ́нтнаму канклюдэ́нтным
В. канклюдэ́нтны (неадуш.)
канклюдэ́нтнага (адуш.)		 канклюдэ́нтную канклюдэ́нтнае канклюдэ́нтныя (неадуш.)
канклюдэ́нтных (адуш.)
Т. канклюдэ́нтным канклюдэ́нтнай
канклюдэ́нтнаю		 канклюдэ́нтным канклюдэ́нтнымі
М. канклюдэ́нтным канклюдэ́нтнай канклюдэ́нтным канклюдэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)