канкарда́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкарда́нтны канкарда́нтная канкарда́нтнае канкарда́нтныя
Р. канкарда́нтнага канкарда́нтнай
канкарда́нтнае
канкарда́нтнага канкарда́нтных
Д. канкарда́нтнаму канкарда́нтнай канкарда́нтнаму канкарда́нтным
В. канкарда́нтны (неадуш.)
канкарда́нтнага (адуш.)
канкарда́нтную канкарда́нтнае канкарда́нтныя (неадуш.)
канкарда́нтных (адуш.)
Т. канкарда́нтным канкарда́нтнай
канкарда́нтнаю
канкарда́нтным канкарда́нтнымі
М. канкарда́нтным канкарда́нтнай канкарда́нтным канкарда́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)